|
Wiêcej wierszy: Le¶mian Boles³aw
L¶ni pó³ksiê¿yc nad ³ozami,
Noc s³yszalna, widna w dal,
¦pi mój ogród, lecz oknami
Noc s³yszalna, widna w dal...
Nad beztrosk± p³ynie rzek±
Szum przelotny a ulotny,
W rzece za¶, zwi±zane w jedno,
Nieba plusk i pluski fal.
Niebo z fal± wraz siê k±pie,
Niebiosami fala mknie,
Mrok za ¶wiat³em, dzieñ za mrokiem,
Niebiosami fala mknie.
Wiatr za¶ bujny i niebujny
Dyszy pie¶ni±, cichostrunny.
Czujê sen, jak ju¿ ca³uje
Oczv me i usta me.
Noc woko³o. Wraca dawny
Przedwiosenny ranek znów,
Szumny deszcz i maj jaskrawy,
Przedwiosenny ranek znów.
Na niebiosach marzeñ zorz±
Wilgne s³onko promienia³o,
Promieniej±c, rozkwita³o
W czu³ej têczy d¼wiêczny ³uk.
L¶ni pó³ksiê¿yc nad ³ozami.
Noc s³yszalna, widna hen.
Ponade mn±, we mnie samym,
Noc s³yszalna, widna hen.
Niebo w duszê m± spogl±da,
Czyj¶ tam szept i szmer siê niesie:
¦pi mój ogród, lecz ja nie ¶piê,
Cisza mi sp³oszy³a sen.
|
|
