Portal Malutki.pl
Wiersze, poezja

Poezja Polska
Poezja Obca

   
   
   
   
   
   
   
   
   

Miłosne kartki internetowe
Fajne cytaty
Cytaty znanych ludzi
Przysłowia, powiedzenia
Sentencje łacińskie
Producent gier mobilnych

Więcej wierszy: Brzechwa Jan Za siedmioma rubinami, Za siedmioma turkusami, Za siedmioma uśpionymi Zielonymi jeziorami Mieszka Kozioł Rudobrody, Który pił ze srebrnej wody. Kozioł szklane ma kopyta, Kto go ujrzy, ten go pyta: Z jakich pastwisk, z jakiej trzody Jesteś, Koźle Rudobrody? Kozioł tylko nogą wierzga: Stoi w polu siwa wierzba Pod tą wierzbą - moje państwo, Chodź, to wezmę cię w poddaństwo! Stoi w polu wierzba siwa, Tam się bajka ta rozgrywa. Za siedmioma jeziorami Kozioł dzwoni kopytami. Kiedy pierwszy raz zadzwoni, Biegnie siedem białych koni. Gdy zadzwoni po raz drugi, Przepływają srebrne strugi, Gdy zadzwoni po raz trzeci, Paw o siedmiu piórach leci, Siedem srebrnych strug wypija, Potem siedem nocy mija I z każdego pióra pawia Młody jeździec się pojawia. Gdy dosiądą jeźdźcy koni, Kozioł po raz czwarty dzwoni, Wtedy paw na wierzbie siada, Taką bajkę opowiada: Pędzi Kozioł Rudobrody, Za nim jeźdźcy mkną w zawody, Pędzą jeźdźcy w siedem koni, Żaden Kozła nie dogoni. Już minęli bramę z tęczy, Siedem jarów i przełęczy, Cztery stawy i dwa mosty - Jeden krzywy, drugi prosty - I znów dalej popędzili, Aż ujrzeli w pewnej chwili Niebotyczną złotą wieżę Malowaną na papierze, A na wieży wśród mozaiki Lśniły takie słowa bajki: Oto Kozioł Rudobrody Dudniąc wbiegł na złote schody, Na spienionych koniach rześcy W cwał ruszyli za nim jeźdźcy, Aż im w pędzie tym wichura Pozrywała pawie pióra. Sadził w górę Kozioł chyży, Mknęli jeźdźcy coraz wyżej, Coraz wyżej na szczyt wieży, Gdzie się mur ząbczasty jeży. A na szczycie tym w koronie Sam Szczur-Praszczur spał na tronie. Stary był, miał lat ze dwieście, Lecz go tętent zbudził wreszcie. Szczur na tronie dumnie siedział, Taką bajkę opowiedział: Stoi w polu wierzba siwa, Tam się bajka ta rozgrywa. I tam kończy się, gdyż wątek Miał pod wierzbą swój początek. Wrócił Kozioł Rudobrody Jak niepyszny do swej trzody, Tylko jeźdźcy jeszcze stali, Jeszcze stali i czekali, I czekały konie rącze, Kiedy wreszcie wiersz ten skończę. A ja go skończyłem w piątek Właśnie tam, gdzie bajki wątek Miał pod wierzbą swój początek I gdzie nieraz się rozgrywa Ta historia żartobliwa.